Δευτέρα 16/08/2010,
Ξυπνήσαμε στο εξοχικό του Πάνου λιγα χιλίομετρα έξω από το Ναύπλιο. Μετά από μια απολαυστική ημέρα με μπάνιο στη prive παραλία της Vila Negro, μπύρες, κοψίδια και λοιπές κρεπάλες είχε έρθει η ώρα της κατάταξης!
Οδηγήσαμε μέχρι το Ναύπλιο, φάγαμε ένα τελευταίο πρωϊνό στο, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα, θρυλικό "trendy" και καναμε μια στάση σε ένα φαρμακείο για αντικουνουπικά και ωτοασπίδες. Τα κουνούπια και τα ροχαλητά μπορούν να αποδειχθούν οι χειρότεροι εχθροί ενός φαντάρου!
Παρκάραμε με το αμάξι του Βασίλη ακριβώς μπροστά από την πύλη του ΚΕΜΧ (Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού) Ναυπλίου. Περάσαμε την πύλη κατά τις 12:30.
Ένας από τους πρώτους ένστολους που αντίκρυσα, θα αποδεικνυόταν αργότερα πως είναι ο φανατικός ΠΑΟΚτζής και διοηκητής του στρατοπέδου, Ιωάννης Μόσχος. Μια φιγούρα ήρεμη, που αν τύχαινε να συναντήσεις σε σούπερ μάρκετ, μια πιθανή μαντεψιά για το ποιόν του δε θα σε οδηγούσε ποτέ στην ιδιότητα του Συνταγματάρχη και Διοικητή στρατοπέδου.
Το υπόλοιπο της ημέρας που ακολούθησε έμελε να είναι εξουθενωτικό και ιδιαίτερα αποκαλυπτικό. Αναμονή, υπομονή (η οποία ακόμα δεν είναι ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ όπως μερικές μέρες αργότερα θα μας υποδείκνυε ένα σύνθημα συνοδευτικό της παρελάσεως), απερίγραπτη ζέστη, συμπλήρωση εγγράφων, αναμονή, κι άλλα έγγραφα, κι άλλη αναμονή, παρακράτηση της ΑΤ, συνεντεύξεις, αναμονή, εμβόλια, γιατροί, κράχτες και κοράκια για επιστράτευση δόκιμων αξιωματικών και στο τέλος του τούνελ (γιατί όντως έτσι έμοιαζε το το κέντρο κατάταξης νεοσυλλέκτων) ίσα που προλάβαμε τη δύση του ήλιου. Ένας ήλιος ο οποίος φρόντισε για την υπέρ του δέοντος "θερμή" υποδοχή μας καθ' όλη την πρώτη ημέρα κατατάξεως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου